पोखरा युनिभर्सिटी
एक खुल्ला किताब्, जहाँ कोही किताब बोक्दै रटेर पड्ने त कोही दिन भर कलेज हापेर बस्ने कोही छहारी मुनी अङ्गालो मारेर माया प्रिती गाँस्ने ।
अनी यही भिड मा म ।
करिब पौने एघार बजे कलेज को गेट बाट भित्र छिर्दै थिए । कि मलाई एक फिलिङ आयो - "कि मेरो माया बस्दै छ ।" कही कतै बाट माया को हावा आउँदै थियो । सेतो टिसर्ट लगाएको थिए अनि कालो पाइन्ट । अचानक हिँडाइ मा यती कन्फिडेन्स आयो कि लाग्दै थियो यो कलेज दरबार हो अनि म यो दरबार को राजा ।
फूट्बल को राजा त म पहिल्यै देखी थिए । ३ बर्ष देखी आखिर कप मेरै कप्तानी मा जितेको थिए । क्याप्टेन थिए अनि राइट विङ्गर । मेरो पास मा फिनिशर थियो बिबेक । पछाडि बिदुर को डिफेन्स मा कुनै बल पोस्ट मा छिर्ने कुनै चान्स थिएन । हामी तीन हाम्रो टिम को जोश थियो । "वि विल राइज; वि हाएब चितवन गाइज " टिम को नारा नै थियो ।
यो त भयो फूट्बल को राजा जहाँ सम्म माया को कुरा छ आउँदा आउँदै भागवान को इशारा पाइसकेको थिए । मोबाइल को गित पनि बझ्दै थियो । " इज दिस लब "
अगाडी बाट जुनिअर भाई मणि आउँदै थियो । भन्यो दाइ १० दिन मा मेरो बिहे छ । आउनु होला । मैले भने मणि तेरो भयो मेरो कहिले होला ? उस्ले हाँस्दै भन्यो दाइ यती ह्यन्ड्सम हुनुहुन्छ भैहाल्छ नि ।फ्रेशर को नयाँ हरियाली आइराको छ । कुनै एक न एक त तपाइ सँग स्योर । मैले भने त्यसो भए ४ बजे ति सब हरियाली लाई क्यान्टिन मा बोलाउ । हामी पनि हेरु कत्ती को हरियाली छ कि खडेरी लग्या मरुभुमी । नयाँ भाई बैनी लाई मेरो केहि ज्ञान का शिक्षा पनि बाँडु ।
४ बजेर १५ मिनेट मा केहि विद्यार्थी क्यन्टिन मा हस्याङ फस्याङ गर्दै आए । मैले चार तिर आखा डुलाउदै हेरे । केटा बढि छन केटी कम । अरे के नेपाल मा केटी यती थोरै छन र ? हे भागवान यस्तो पिडा ?
मणि बोल्यो - दाइ र्यागिङ्ग को लागी त बोलाउनु भयो अब यिनिहरु को चिया को पैसा कस्ले दिन्छ ?
म जुरुक्क उठे - ल अब सब ले पैसा उठाउ । फ्रेशरहरु ले सब ५ - १० को नोट निकाल्न थाले ।
मैले भने - अरे माग्ने लाई दिने होईन चिया को पैसा उठाउ भन्दै छु ।
त्यही बेला पछाडी बाट आवाज आयो - सुन्नुस सर यो ठीक होईन । फेरी अर्की ले भनि - हामी तपाइहरु को पाहुना हौ । चिया त तपाइ ले खुवाउनु पर्छ ।
कती चल्छ नि यो सुन्दर केटी हरु को मुख । किच किच किच किच ।
र्याग्गिङ्ग के भयो फोकट को घाटा मात्र । अनि साथ साथै फोकट मा अरु २ केटी लाई आफ्नो मन बुझाएर आए ।क्यन्टिन मा ति पछाडी बाट बोल्ने २ केटी को आवाज मेरो मन मा बसेको थियो । "सजिना" अनि "निता"
समाज सेवामा बिश्वास राख्छु । मेरो लागी सबै केटी बाराबर । मान्छे स्वार्थीपनमा डुब्दै थिए तर म मेरो मन यही अडान मा अडेको थियो । कि सबै मेरा लागी बाराबर । आखिर मन नै त हो मेरो समाजसेबी ।
हामी सिता अन्टी को पसल मा टेबल बजाउदै खुब गित गाउने गर्छौ । "यो मन ले तिमी लाई नै रोजेको छ बिन्ती अरु लाई नसोच । आखिर धेरै लाई नै सही माया त माया नै हो । हाम्रो मन को हरेक भल्ब मा माया भरिएको थियो । हरेक धड्कन मा माया । माया कहिले लाईब्रेरी मा बस्थ्यो त कहिले नर्सिङ्ग को विल्डिङ्ग मा त कहिले पल्लो घर को अन्टी को घर मा । त कहिले बाटो हिंड्ने हरेक सुन्दरी हरु को चाल मा । हुन पनि किन नहोस आखिर लेखेको कहाँ छ ? कि एक पटक मा केबल एक जना लाई मात्र माया गर्नु पर्छ भनेर ? त्यसै नि म मात्र एक रिलेसन को लागी त बनेकै होईन ।
आउने शनिबार फूट्बल को फाइनल छ । फूट्बल को माया त छँदै छ । सँग सँगै अरु २ माया जोडियो मेरो यो मन को । गाडि २ चलाउने एक । पिडा छ हजुर पिडा साह्रै पिडा ।
२ जना एकदम अलग अलग छन । लाग्छ २ छुट्टै सन्सार बाट आएका थिए । सजिना कोमल परी थि कि लाग्थ्यो गुलाब को कोपिला फक्रिदै छ । न धेरै सँग बोल्थी न अरु अझै ठुलो ठुलो स्वोर ले हाँस्थी । यती राम्री थि कि लाग्थ्यो हात लगाउदा नि दाग लाग्छ । अनि निता त्यस्को ठीक उल्टो । पुरै बिन्दास । कहिल्यै थाहा हुन्थेन कि कहिले केटाहरु सँग फूट्बल खेल्न पुग्थी त कहिले कलेज को पर्खाल नाघेर ढावा मा मस्त चिया पिउदै हुन्थी । त कहिले पावर हाउस को मन्दिप सिनेमा हल को लास्ट सिट मा बसेर फिल्म हेर्दै हुन्थी ।
२ एक अर्का सँग यती फरक तर पनि म २ जना कै नजिक हुँदै जादै थिए । लग्थ्यो मेरो मन देब्रे अनि दाहिने दुबै तिर धडकिदै छ ।
२ सुन्दरी अनि मेरो माया बिस्तारि बढ्दै गयो । बाँकी सब केटी भुलेर मेरो मन को टेलिस्कोप यि २ चन्द्रमा तिर आकर्शित थियो । कुरा यो थियो कि अब मलाई यि २ चन्द्रमा हरु लाई एकदम राम्रो सँग माया ले सजाउनु थियो । एउटी चन्द्रमा लाईब्रेरी मा किताब पड्दै हुन्थी त अर्की क्याफे मा कफी पिउदै । एक सँग बिहान लाईब्रेरी मा भेट्नु पर्थ्यो अनि अर्की सँग बेलुका चोक मा । पिडा थियो एकै चोटी दुबै सँग भेट्नु पनि नमिल्ने ।
२ तिर डबल लब स्टोरी मजाले चल्दै थियो । तर पनि साथी हरु ले भन्थे मेरो घाँटी काटिने पक्का छ । भन्ने गर्थे २ जना ले २ तिर बाट उचालेर बेगनास ताल मा डुबाउने छन । डर त थिएन आखिर म पनी माया मा पि एच डि गरेको मान्छे ।
उनिहरू थप्थे - तेरो जिन्दगी को त त्यस्तै हो फूट्बल को फाइनल सोच । तँलाई थाहा छ सुमित मोटे को टिम अहिले कती राम्रो खेल्छ । बिदुर रिसाउदै थियो ।
अरे ज्यान ठुलो हुँदैमा फूट्बल राम्रो खेल्ने भए आज सम्म सधै जित्थ्यो । आज सम्म यो सन्जिब कुनै कुरा मा हारेको छैन । फूट्बल मा पनि अनि माया मा पनि । धेरै चिन्ता नगर केटा हो अहिले मलाई २ २ ओटा डेटिङ मा जानु छ । कप हाम्रै हो । म निस्किएँ ।
मेरा २ साथी लाई पक्का थाहा थियो कि मेरो यो २ ओटा माया को सुनामी जुन सुकै बेला आउन सक्थ्यो । तर सुनामी आउनु पहिला नै मेरो कहानी ले अर्कै रुप लिसकेको थियो ।
बिहिबार को दिन थियो । मैले प्रेम गीत फिल्म को ४ ओटा टिकट लिएको थिए । एउट १२ बजेको सजिना र मेरो लागी अर्को बेल्का ९ बजे को निता र मेरो लागी ।
सजिना त्यो दिन एकदम राम्री देखिएकी थि ।कालो कुर्था सलवार थियो अनि हल्का पारदर्शी सल । कपाल खुलेको थियो । अनि निधार मा जिउँदै मार्ने कालो टिका । म फिल्म कम उस्लाई बडी हेर्दै थिए । १२ बजे को सो सकेपछी सजिना ले भनि - मलाई थाहा छ हजुर मलाई मन पराउनु हुन्छ अनि म हजुर लाई । अब मेरो घर मा मेरो बाबा सँग मेरो हात माग्न आउनु ।
मैले भने ओके । म मेरो हुने वाला ससुरा सँग मेरी सजिना को हात त के पुरा ज्यान नै दिनुस भनेर माग्छु ।
अरे म सोच्दै थिए । डबल माया मा डबल पिटाइ खाइन्छ । तर यहाँ त सोचेको भन्दा उल्टो हुँदै थियो ।
फेरी त्यही दिन बेलुका ९ बजेको सो मा निता सँग फेरी त्यही नेपाली फिल्म प्रेम गित हेर्दै थिए । फेरी पनि फिल्म पछी निता ले भनि - हजुर मलाई कहिल्यै आइ लब यु भन्नु हुन्न ।
मैले भने अरे नितु म माया गर्छु तिमीलाई । यो मन ले तिमी लाई सबै भन्दा बडी माया गर्छ । आइ लब यु ।
माया गर्छु रे मेरो घर मा मलाई माग्न आउन सक्नु हुन्छ ? उस्ले घुर्काउदै बोलि ।
तिमि त के म तिम्रो बा संग तिम्रो आमा कै हात माग्न सक्छु। म जिस्किदै थिएँ।
त्यसो भए पर्सी मेरो बाबा सँग बिहे को कुरा गर्न आउनु ।
निता लाई घर छोडेर म आफ्नो कोठा तिर लागे । सुनामी आउने सोच्दै थिए आखिर यहाँ त ठीक उल्टो हुँदै छ । एक पछी एक बिहे को प्रस्ताब ।
पहिलो पटक निता लाई फिल्म हेर्द रोएको देखेको थिए । यस्ती हावा केटी पनि रुने । सोचेको थिइन कि यस्ती केटी को मन पनि कमलो हुने रहेछ ।

भोली पल्ट गेम थियो म प्राक्टिस को लागी ग्राउन्ड मा थिए । निता आइपुगी । सन्जिब भोली मेरो बाबा आउँदै हुनुहुन्छ । के हजुर मसँग एकछिन बोल्न सक्नु हुन्छ ? केहि कुरा गर्नु छ ।
मैले भने निता यो सब कुरा सब को अगाडी नगर देखेनौ म गेम खेल्दै छु । ऐले जाउ पछी कुरा गरौला ।
मेरो कुराले उ अलि स्याड भएको झै गरी अनि केहि नबोली फर्की ।
भोली को फाइनल को लागी तयारी गर्नु नै थियो । दिनभर त्यही २ कुरा ले मन धुरमुर थियो । फेरी निता सँग को चर्को बोली ।
दिन बित्यो । भोलीको दिन आयो ।
आज फाइनल थियो । म अनि मेरो टिम ग्राउन्ड मा थियौ । उता बाट सुमित को टिम आइपुग्यो । नारा लगाउँदै । म हेर्ने वाला थिइन । जती नै चुरी फुरी दिए नि ३ बर्ष देखी कप हाम्रो नाम मै आएको थियो आज पनि जित पक्का थियो ।
यतिकै मा बिबेक ले करायो - त्याँ हेर त ।
मैले बोले हेर्दिन, आम्ने साम्ने मैदान मै हुन्छ एकैचोटी ।
एक पटक हेर न ।
मैले हेरे । आँखा खुल्ला का खुल्ला भो । बिपक्ष टिम को झन्डा बोक्दै निता थि । साइड मा सजिना चिच्याउदै थि - "सुमित हाइ हाइ अरु सबै बाइ बाइ "
गेम सुरु भो । दिमाग मा पहिले देखी का सब कुरा खेल्दै थिए । त्यो सब माया प्रेम । अनि प्रेम गित पछी को बिहे को कुरो । के हिजो त्यती कुरा मा रिसाएर निता ले पार्टी चेन्ज गरि ? फेरी सजिना लाई के भो उस्ले नि कसरी छोड्न सक्छे ।
गेम मा कती बेला ९० मिनेट पुग्यो थाहा भएन । खुट्टा मुनी बाट नै बल लगेर जाँदा नि केहि होस भएन । केबल २ अनुहार आँखा मा नचिरह्यो । पछी थाहा भयो २ गोल खाइएछ । ३ बर्ष देखी को लगातार को च्यम्पिएन आज आएर हार्यो । गेम मा पनि माया मा पनि ।
कप सँगै निता र सजिना मेरो अगाडी आए ।
के भो कलेज कै स्मार्ट अनि कहिल्यै हार्न नजान्ने मान्छे लाई ? अचम्म लाग्यो ? सजिना ले भनि म सुमित कि प्रेमिका । अनि निता ले भनि - म उस्की बेस्ट फ्रेन । सजिना ले थपि - के लाग्यो ? हामि माया मा यति सजिलै फस्छौँ? क्यान्टिन को दिन देखि हामि तिन जनाको प्लान थियो । कि तिम्रो यो जित्ने अनि फस्ट हुने सपना उडाउने र मेरो मायालाई च्याम्पियन बनाउने ।
दुबै मेरो आँखा बाट ओझेल परे । साथ साथै मन बाट नि ।

‪#‎सन्दर्भ_स्पोर्टस्_व्हिक_को‬