+२ सकेर इन्जिनियरिङ्ग पड्ने सोच लिई म भारतको बैङ्लोर लागे । पहिलो पटक घर छोडेर बहिर जाँदा साह्रै पिडा हुने रहेछ ।लाग्यो कसैले मेरो शरीरमा २० किलो को ढुङ्गा हालिदिएछ । साथी भाई सँग को त्यो रमाइलो, आमाको आँखाको टिलपिल आँशु, भाई र बाबा को देखावटी हासो भित्र को पिडालाई आत्मसाथ गर्दै पड्ने ठुलो मान्छे बन्ने सपना बोकेर बैङ्लोर । 
रमाइलो शहरमा म कलेज Admission लाई पुगेँ । नयाँ ठाउँ, नयाँ समाज, हजारौ मान्छेहरु आफ्नो आफ्नो सपना बोकेर आएका थिए । 
कलेज भर्ना भएँ । कलेज नजिकै कोठा पनि लिए, बाबा नेपाल फर्कनु भो । अब दिनभर केहि काम थिएन पडाई सुरु पनि भाको थिएन, अब बस काम एउटै थियो फेसबुक । फेसबुक मा Timeline Refresh गर्दै बस्दै थिए, एक्कासी मेरो नजर People you may know मा पर्‍यो । नाम थियो- नैना शर्मा । चन्चले ठिटो केहि नसोची Add Botton क्लिक गरे । एकैछिन मा Accept पनि भयो । अनि सुरु भयो Flirting। Hi,Hello के छ ? एस्तै एस्तै । उनि दार्जेलिङ मा पढ्दै रैछिन १२ मा । बिस्तारि फोटो Search, like , comment गर्न थाले । तिमी त कती राम्रो गुडिया जस्तै मन लाग्छ सजाएर राखु । उ हाँस्थी गफाडी भन्दै । म जिस्किन्थे । उस्को जिस्काइ ले झन मलाई चन्चल गराउँथ्यो । बलेको आगोमा घिउ थपेको जस्तो । मेरो मन झन रन्किन्थ्यो अनि भन्थे म तिमीलाई माया गर्छु, बिहे गर्छु । आपोइ !!! यो केटा त बोल्न पाको छैन माया गर्छु बिहे गर्छु पो भन्छ हौ । मेरो त Boyfriend छ । लाईन नहान । म जिस्किदै थिए सोचे उ पनि जिस्किदै छ । 
दिनहुँ काम नै उसँग जिस्किने हुन्थ्यो लाग्थ्यो कि हामी एक अर्कालाई धेरै पहिले देखी चिन्थेम । म उस्को नामको अगाडी हरियो बत्ती कैले बल्छ भन्दै कुर्दै हुन्थे जब उ अन्लाईन आउँथी म कुरा गरिहाल्थे । हरेक साना कुरा देखी आफ्ना Personel कुरा सम्म Share हुन्थ्यो । उसँग नबोली त अब के नपुगे के जस्तो लाग्ने । नुन नहाल्या तरकारी अथवा भनौ सितन बिनाको रक्सी । 
म उस्को कुरामा लठ्ठ पर्थे । उ पनि राम्रो बोल्थी । लाग्यो म उसलाई मन पराउन थलिसकेको छु । 
नैना एउटा कुरा सोध्छु साचो भन ल । मैले भने । 
उस्ले हुन्छ जवाफ फर्काइ । के तिम्रो सचिकै बोयफ्रेन्ड छ ? उस्ले लिन्क पठाइ एउटा केटा को । अनि भनि लु आफै हेर यही हो मेरो बोयफ्रेन्ड पत्यार नलागे उसैलाई सोध । 
अब मैले उस्लाई के सोधु , धेरै सोचे कता कता मेरा सपना लडेको जस्तो लाग्यो । अनि केटालाई मेसेज गरे - तिम्रो गर्ल्फ्रेन्ड एकदम राम्री छ । साँचिकै तिमी एकदम Lucky छौ । जस्ले नैना लाई पायौ । उता बाट रिप्लाई आयो । तेसो भए इम्प्रेस गर अनि आफै लभ गर । म केहि बोलिन । उस्ले आफैले ब्लक गर्‍यो । सायद उस्लाई थाहा थियो म नैना सँग बोल्छु भनेर । मन पर्दैनथ्यो होला उस्लाई । 
म दिनहु जसो नैना सँग बोल्थे । आज एकदम मन दुख्दै थियो । खाना सम्म खाने जाँगर चलेको थिएन । 
भौगोलिक दुरी निकै टाडा थियो । उस्लाई भेट्ने सम्म हिम्मत थिएन मेरो । तर पनी फेसबुक बाट यती सम्म को माया बस्छ थाहाथिएन । उस्को हरेक कुरा याद हुन्थ्यो मलाई । उ भन्दा उस्को याद प्यारो लाग्न थाल्यो अब त, किनकी उ साथ हुन्छे हुँदिन थाहा थिएन तर उस्का याद सधै मेरो मन मस्तिस्क मा रहिरहन्थे । Virtual World मै सही मुस्कान रुपी घुस लिएर म उस्को हरेक ईच्क्षा चाहना पुरा गरिदिन्थे । रुँदा हसाउने दुख पर्दा समस्या को बाटो देखाउने । 
केहि दिनमा उ अन्लाईन आइ अनि रुदै भनी- अश्मित मलाई तिम्रो हरेक कुरा राम्रो लाग्छ । तिम्रो बोली मा जादु छ । तिमी सँग नबोल्दा मलाई एक रात काट्न मुस्किल पर्छ । जुन केटा को लिन्क मैले तिमिलाई पठाको थेँ i broke up with him. रुदै उस्ले सुनाइ मलाई झन नरमाइलो लाग्यो । म के भनु ? न सँगै बसी उस्को हात समाउन सक्छु न उस्को आँशु पुछ्न सक्छु म । हामी बिच फेसबुक को Chat box बाहेक अरु केहि संसार थिएन, कुनै संसार बसाउने सम्भावना पनि थिएन । मैले नै गर्दा उस्को हासी खुशी को जिन्दगी उजाड भाको जस्तो लाग्न थाल्यो । उस्को सम्पूर्ण दोशी म आँफु लाग्न थाल्यो । न म उसँग बोल्थे न जिस्किन्थे , न उस्ले आफ्नो बोयफ्रेन भन्दा नजिक मलाई सोच्थी , न उनिहरु बिच झगडा हुन्थ्यो ।
म उसँग बोल्न छोडे , जस्लाई पाउन सकिन्न , जस्को साथ हुन मुस्किल छ , उस्लाई भुल्न पनि निकै गाह्रो हुने रहेछ । अब त लाग्यो ; 
बन्नु छैन मलाई उस्को माया को दोशी !!
हुनु छैन मलाई खुशी अरुको माया खोसी !!
बिर्सने यो कोसिस तिमीलाई सधै रहिरहन्छ !!
नबोले नि यो मनले तिमीलाई माया गरिरहन्छ !!
बस !! अब बोल्न छोडिदिन्छु । न हामी नजिक हुन सक्छौ, न भेट्न नै , हामी बिचको भौगोलिक दुरी यती छ कि सधै साथ हुन नि मुस्किल छ । 
कस्तो दोधार !! म उसलाई छोड्न पनि सक्दिन, मन अन्तै मोड्न पनि सक्दिन । 
अझै पनि अन्योल मा छु । उस्लाई साथ दिउँ या यतिकै छोडु । 
हरेक पल उसको नाम यो मुटुमा धडकिरहन्छ । 
हरेक क्षड उसको माया यि आँखामा छल्किरहन्छ । 
हरेक सासले उस्को नाम सुस्काइ रहन्छ - 
नैना .. नैना .. नैना ..!!